Diep in de donkere bossen van Zeeland, bekend en berucht om hun rijke populatie Quercus Eolus Obstructans en Betula Aerodynamicus Frustrans, was ik vandaag voor het eerst te gast op de O-spot, die netzogoed  V-plaat (van vriendschap) of G-plaat (van gemoedelijkheid) of zelfs D-plaat (van dialect) had kunnen heten. Op het mooie natuurlijke en groene Veerse Meer was ik al als tiener surfend en zeilend mijn hart verloren, en nu 40 jaar later is het er nog even pittoresk.
Net te laat voor de echt harde wind, maar een leuke chop en ruimte en fijne vergezichten.