Mijn obsessie voor vlak water begint wat uit de hand te lopen. Of was het (wederom) misplaatste overmoed? Op Da Curve gaat het vinden van de vlakste stukjes water (~~bijna~~) altijd goed, maar op het Kuitje is dat toch anders, die spot ken ik minder goed. Vandaag heb ik dus mijn 26 Asym SB aan gort gevaren! Jammer, want het liep lekker met 7.0 en de W54.
Aangezien het bij Johan goed liep met klein spul, de rest ook hoopvol uit de ogen keek én de wind volgens de voorspelling alleen maar zou toenemen, ook maar de 5.6 en 44 gepakt.
Heb er een 23 Asym onder geschroeft, bij schade is het leed niet zo erg want deze vin gebruik ik bijna nooit. Bij terugkomst op de tweede bank kreeg ik er alleen geen snelheid uit. Bij terugvaren, uit voorzichtigheid weer een bank te raken, stapte ik te ver van de kant af en je zult het niet geloven maar er kwam een zeehond vlak bij mij zwemmen. Oh lief! hoor ik je zeggen maar niks is minder waar. Het beest zat mij continue in de gaten te houden met pikzwarte ogen en zwom snel van links naar rechts op mij af, om mij heen, waarbij hij af en toe wegdook. Het deed mij denken aan een haai, dus ik probeerde als een gek naar de kant te komen, bang om door dat roofdier aangevallen te worden. De kant leek opeens alleen best  ver weg en door het slib ging ik ook nog onderuit.. Gelukkig bleef dat beest in het water, op zijn plek.

Ik denk dat ik het voortaan maar bij Da Curve hou. Of is er morgen weer NO wind? ;-)

(PS GW60 heeft m'n gijpjes niet vastgelegd, daarom 0)