Maar goed, die 122l v8 moest ik jammer genoeg weer inleveren. Dus ik pakte m'n 122l v7. En die gaat toch ook niet vervelend. De wind nam vervolgens weer toe dus toen m'n board zich ging gedragen als een Boeing 747 heb ik weer een wissel gedaan naar de 114l, totdat m'n armen aangaven dat het genoeg was.

Het was natuurlijk heerlijk weer, alleen maar zon, totaal niet grijs en grauw en uitsluitend enorme hoge snelheden op de GPS die ik niet zal posten want dat verstoort de ranking te veel. Verder hebben we hebben ook helemaal geen last gehad van die kut-visnetten die tijdens onze sessie werden neergelegd (dat wordt schuren aan m'n Sonntag) en.. we stonden zeker niet tot aan onze enkels in de bagger bij de trailers.

Dus het gemeenschappelijke gevoel is dat we enorm blij zijn dat we onze vrije tijd aan deze sport kunnen besteden. Einde cynisme -> dat laatste is toch echt zo. Best gek :)