vandaag was de opdracht aan mezelf om vooral de ontspanning op te zoeken in alles. In de runs, in het slimmer met de set in de wind wachten en alles er om heen. Betrapte me tijdens de runs toch nog vaak in het opspannen van spieren die helemaal niet opgespannen hadden hoeven worden. What a waste of energy. Maar al met al ging het stukken beter dan gister. Bijna de dubbele afstand gevaren en nu geen krampen. 

Had 2 x een nautische mile gevaren (in die waan was ik) maar een Fransman die ik achterin tegenkwam zei dat het nog een paar honderd meter verder moest haha... Toen maar een 3e. Wat een enorme bak wind daar achterin. Ik had niet de ballen om daarin het zeil dicht te trekken, de kiezels vlogen zowat over het water. Maar de opdracht is wel volbracht. 

Ik merk dat het board vooral in de chop na een slingshot erg lastig voor me is om te controleren. Misschien dat ik andere voetbanden er op ga zetten die ik wat strakker om mn voet kan strappen. Maar ik snap nu ook wel dat een beetje V zoals de jp's achterin geen overbodige luxe is.. Het knalt gewoon lekkerder door als je weet dat een board gecontroleerd over de chop heen vliegt. Ik heb nu de rem er steeds op gezet richting chop. Een crash voordat de defi begint leek me geen handige zet. 

Zo zag ik Gerlof in een volle run halverwege ingehaakt gezwiept worden. Gelukkig was dat goed gekomen. Om met kapotte shizzle tegen de 50 knopen wind in te zwemmen lijkt me onmogelijk.. wat een bak wind vandaag!

Hopelijk ietsje minder morgen bij de defi ;)